W naszej parafii możemy skorzystać z tego sakramentu:
- codziennie w godz. 6.00 – 7.20 oraz 17.45 – 18.20;
- w każdy piątek dodatkowo od godz. 15.00 – 15.30;
- w każdy I piątek miesiąca dodatkowo w godz. 15.00 – 15.45 oraz 17.15 – 18.30;
- w niedziele podczas każdej Mszy Świętej;
- w czasie rekolekcji adwentowych i wielkopostnych;
- w sytuacjach wyjątkowych o każdej porze;
W naszym kościele znajduje się też konfesjonał zamknięty, z którego można korzystać w wyżej wymienionych sytuacjach i godzinach. Należy zgłosić księdzu chęć spowiedzi w konfesjonale zamkniętym.
Jest on przeznaczony dla wszystkich, a zwłaszcza dla osób niedosłyszących, starszych czy niepełnosprawnych – można do niego wjechać standardowym wózkiem inwalidzkim.
Sakrament pokuty – zwany jest także sakramentem przebaczenia grzechów, nawrócenia, spowiedzi lub pojednania. W świetle wiary nie ma większego zła niż grzech i nic innego nie powoduje gorszych skutków dla samych grzeszników, dla Kościoła i dla całego świata.
Sakrament pokuty składa się z trzech aktów penitenta oraz rozgrzeszenia kapłana. Aktami penitenta są; żal za grzechy, spowiedź lub ujawnienie grzechów przed kapłanem oraz postanowienie wypełnienia zadośćuczynienia i czynów pokutnych. Żal za grzechy powinien wypływać z motywów wynikających z wiary. Jeśli jego źródłem jest miłość do Boga, nazywamy go ?doskonałym”; jeśli opiera się na innych motywach, nazywamy go ?niedoskonałym”.
Osoba chcąca dostąpić pojednania z Bogiem, musi wyznać przed kapłanem wszystkie grzechy ciężkie, których jeszcze nie wyznawała, a które przypomniała sobie po starannym zbadaniu swojego sumienia. Wyznanie grzechów powszednich nie jest samo w sobie koniecznym, niemniej jest przez Kościół żywo zalecane.
Do odpuszczenia grzechów zostali upoważnieni przez władzę kościelną tylko kapłani, którzy zadają penitentowi wypełnienie pewnych czynów ?zadośćuczynienia” lub ?pokuty”.
Skutkami duchowymi sakramentu pokuty są: pojednanie z Bogiem; pojednanie z Kościołem; darowanie kary wiecznej spowodowanej przez grzechy śmiertelne; darowanie, przynajmniej częściowe, kar doczesnych, będących skutkiem grzechu; pokój i pogoda sumienia oraz pociecha duchowa; wzrost sił duchowych do walki, jaka musi prowadzić chrześcijan.